Gerben heeft zich naar goede gewoonte goed gedragen. Tijdens de eerste vlucht heeft hij wel niet geslapen, maar heeft hij steeds flink gespeeld. Kort voor het landen viel hij uiteindelijk dan toch in slaap en zelfs het opstijgen van onze tweede vlucht kon hem niet echt wakker krijgen. De driftbui van een klein meisje, ongeveer van zijn leeftijd, kon dat echter wel. Een fles melk kon de meeste problemen verhelpen en uiteindelijk heeft onze kleine jongen toch een goede 8 van de 12 uur vliegen gewoon geslapen.
In Schiphol begon het moeilijkste deel. Tot dan hoefden we enkel onze handbagage rond te slepen, maar nu moesten we ook drie koffers beginnen meenemen. We zouden de trein naar Antwerpen nemen met onze stapel zakken en koffers. Hoe we snel en vlot uit de trein zouden geraken was ons al redelijk onduidelijk.
We werden echter geconfronteerd met de behulpzaamheid van allerlei mensen. We waren vergeten water te kopen voor Gerben in de luchthaven en een vriendelijke dame die in Dordrecht moest afstappen, kwam snel terug met een kleine fles water voor onze man. Enkele behulpzame Grieken en een Antilliaanse hebben ons in Antwerpen geholpen om onze valiezen uit te laden. Mits wat kunst en vliegwerk haalden we de trein naar Gent en konden we tegen 2 uur 's middags de deur van ons huis opentrekken.
Gerben bleek een heel flinke helper, zoals dit filmpje aantoont:
welkom thuis! Waarschijnlijk bevreemdend om weer thuis te zijn en vast ook wennen straks als jullie weer alledrie het ritme hier moeten opnemen. Zo lang zo dicht bij elkaar, dat is waarschijnlijk ook fantastisch geweest.
BeantwoordenVerwijderenBy the way: wist je dat jouw thuisadres hier zomaar verschijnt op deze blog? Is dat de bedoeling?