donderdag 13 september 2012

13 september : eindelijk naar het rif

We slaan enkele dagen over, we laten jullie in spanning wat er op 11 en 12 september is gebeurd en springen direct naar 13 september, vandaag. Vandaag hebben we eindelijk onze trip naar het rif kunnen doen. We hadden zondag eigenlijk al geboekt, maar onder voorbehoud of het weer wel goed zou zijn. Uiteindelijk bleek dat het geval en hebben we de sprong gewaagd.

Deze keer hebben we geen bus geboekt om ons naar de plaats van vertrek te brengen, wat natuurlijk de nodige stress opleverde. Die smolt echter weg eens we ter plaatse waren.

Kwestie van een voorsmaakje te geven van waar we precies naartoe gaan, een luchtfoto van het rif.


Op de onderstaande foto zie je linksboven het ponton waar we naartoe gaan. Rechtsboven is een helipad, waar je eventueel met een helicopter kan gaan vliegen. Onderaan zie je de semi-submersible boat, niet te verwarren met de glass-bottom boat die er ook was.


Hier een foto van ons vooraleer we aan boord gaan van de catamaran die ons naar ons kleine deeltje van het Barrière rif zou brengen. Niet schrikken, Tom heeft inderdaad zijn baard afgeschoren, omdat hij te lang werd en hij geen trimmer bij had. Bovendien is het beter snorkelen zonder baard of snor.


Naast het vrije snorkelen kun je ook meegaan met een geleide snorkeltoer en een snorkel safari (iets avontuurlijker). Valerie ging mee met een gewone toer, omdat het voor haar de eerste keer snorkelen was. Daar hebben we bovendien foto's van!


Valerie is de vrouw links, met een nieuw badpak! Bovendien was ze de enige in heel de groep die ging snorkelen in haar badpak zonder een wetsuit te huren, wat de andere twee op de foto wel dragen. Wetsuits worden gebruikt om te gaan duiken of om bij het snorkelen niet te koud te krijgen.


De grote vis op de foto is Wally, de grootste bewoner van het stukje rif waar we kwamen. Hij is vrij mak en laat zich makkelijk strelen. Het zorgt voor mooie foto's. Nu vragen jullie je vermoedelijk af wat Tom op dat moment aan het doen was. Deze foto zal veel verhelderen.


Laat ons zeggen dat we onze kleine jongen al op veel exotischer locaties te eten hebben gegeven, maar deze is vermoedelijk de enige foto van een etende Gerben. Gerben was niet al te happig op het babygedeelte van de oceaan en is na twee keer proberen maar gewoon op het ponton gebleven. Weliswaar constant achtervolgd door een van zijn ouders. Zelfs Finding Nemo kon hem weinig bekoren.

Nu, attente lezers (en kijkers) zullen gezien hebben dat Tom wel een wetsuit draagt. Niet omdat hij een koukleum is, maar omdat hij zich heeft ingeschreven voor een introductieduik. Je hoeft niet gekwalificeerd te zijn om te gaan duiken, je hoeft enkel een verklaring te ondertekenen dat je de firma niet gaat vervolgen als er iets misgaat... Omdat Valerie op hetzelfde moment aan die snorkeltoer bezig was en we onze kleine man niet in de steek konden laten, kon Tom echter niet aansluiten bij een van de vier groepen die hun duik gingen doen. Daarom heeft Tom zijn duik alleen gedaan, onder begeleiding van een Koreaanse instructeur, de enige die beschikbaar was.

Op zich was het allemaal heel ongevaarlijk. Tom is slechts een goede 5 meter diep gegaan, steeds in de buurt van het ponton. In het begin is de ervaring nogal desoriënterend: ademen door je neus wordt onmogelijk en het idee dat er enkele meters tussen jou en de oppervlakte zitten maakt dat alleen maar erger. Er is één regel bij duiken die je blijkbaar nooit mag vergeten; altijd blijven ademen, nooit je adem inhouden. Als je gewoon blijft ademen, blijft alles in orde. Het zicht onder water was heel mooi. Na het duiken verloor snorkelen zowat zijn aantrekkingskracht, want je zat er verder van af.

Jammer genoeg hebben we daar geen foto's van... De memorycard van de beroepsfotograaf die steeds rondzwom waar die foto's op stonden, was kapot. Hierdoor zijn er zo'n 200 foto's verloren gegaan, waaronder die van Toms duiktocht. We hebben wel een attest van de duik, als bewijs dat we niet aan het bluffen zijn!

Nu, enkele foto's van wat Tom en Valerie allemaal onder water hebben gezien:







Deze hebben we niet gezien: kwallen of stingers en reef sharks. Die laatste waren er wel, maar kon je enkel op de snorkel safari zien.



Je kan begrijpen dat we 's avonds redelijk moe waren. We wouden jullie dit echter niet ontzeggen!
We sloten de avond dan ook af met een geserveerde maaltijd in het restaurantje op het domein. Kleine man lag al in zijn bedje, waardoor mama en papa even wat tijd voor elkaar hadden. En al wie ons kent, weet dat we dit moment meestal invullen met een culinaire uitstap. De spagetti carbonara en de pizza met lookbroodjes hebben ons gesmaakt! Wisten jullie trouwens dat een standaardblik fanta hier 375cl was? En dit voor 3$!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten